Het bedrog van Hollandse Hoogte

Blog 5 over mijn rechtszaak met ANP*.

Ik heb ANP gedaagd omdat ik vermoedde dat de uitspraak van de legbatterijfoto op bedrog berust. Dat vermoeden is bevestigd: Uit het verweer van ANP blijkt overduidelijk dat Hollandse Hoogte niet op eigen naam had mogen procederen.

Helaas gelast de rechter een zitting om het geschil mondeling te bespreken. De kans is aanwezig dat de rechter aanstuurt op een schikking en als ik daar niet aan meewerk dat de rechter het geschil niet ontvankelijk verklaart. En dan kan ik fluiten naar een inhoudelijke beoordeling.

Een mooie aanleiding om te bloggen over hoe het bedrog van Hollandse Hoogte de opmaat tot een lucratief verdienmodel werd voor partijen die de rechten niet bezitten.


Tijdlijn

De eerste brief van Permission Machine op 10 februari 2017 ging vergezeld van dit bewijs van de inbreuk:


Permission Machine handelde in opdracht van Hollandse Hoogte. De naam van de fotograaf was nergens vermeld. Bij de brief zat een verklaring van Hollandse Hoogte:
  • Hollandse Hoogte is een samenwerking aangegaan met Permisson Machine.
  • Permission Machine zoekt naar gebruik van foto's waar mogelijk(!) geen toestemming voor is verleend.
  • Permission Machine is gemachtigd om achteraf, na geconstateerd gebruik, een retroactieve licentie te verkopen.
  • Of je zelf even wilt nakijken of je al over een licentie beschikt.
  • Bas van Beek bevestigt in de verklaring dat Hollandse Hoogte de rechten van de foto('s) in bijlage beheert of bezit(!).

Permission Machine was niet gemachtigd om op te treden tegen inbreuken. Permission Machine spoorde gebruik op, ze controleerde niet of het gebruik onrechtmatig was. Of de fotografen hun rechtmatige deel kregen van de door Permission Machine verkochte licenties is onbekend.

Op 23 mei 2018 krijg ik een sommatiebrief van Rosmalen Nedland Gerechtsdeurwaarders namens Hollandse Hoogte voor het betalen van een schadevergoeding wegens het schenden van auteursrechten. Een gestandaardiseerde brief: Geen bijlage van de inbreuk, geen naam van de fotograaf, geen nummer van de foto; Helemaal niets uit het dossier van Permission Machine. 

Op 3 juli 2018 ontvang ik de dagvaarding. Incompleet, de verklaring van Hollandse Hoogte en delen van de gevoerde discussie met Permission Machine ontbreken. Hollandse Hoogte beweert zonder de naam te noemen dat de fotograaf de auteursrechten bij overeenkomst heeft overgedragen en dat Hollandse Hoogte rechthebbende is. Ik heb daar destijds, als zovele leken, geen moment aan getwijfeld.

De rechter heeft voor waar aangenomen dat Hollandse Hoogte de rechthebbende is en ik ben veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding en proceskosten omdat ik rechten heb geschonden. Rechten die naar nu blijkt nog bij de fotograaf lagen.

"In het civiele recht is 'de rechter lijdelijk'. Dat betekent dat hij alleen beslist op de geschilpunten die de partijen zelf naar voren brengen en een afwachtende houding aanneemt."
Dat betekent dat een rechter, ook als hij weet dat het gestelde niet klopt, moet oordelen alsof het wél klopt.


De gevolgen van de uitspraak 

Zover ik weet zat ik in de eerste lichting, door Permission Machine opgespoorde fotogebruikers, die gedaagd is. Na de uitspraak heeft Permission Machine haar prijzen verhoogd naar de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem en werden de sommatiebrieven steviger van toon. Fotogebruikers die protesteerden werden gewezen op mijn vonnis.

Voor leken is het woord van de rechter heilig. Leken betalen onredelijke fotoclaims omdat ze denken dat het juridisch klopt. Leken betalen onredelijke fotoclaims omdat ze bang gemaakt worden voor oplopende kosten in rechtszaken. Leken betalen onredelijke fotoclaims omdat een jurist inschakelen meer kost dan de claim.
De enkeling die durfde te procederen ving bot met nog meer lelijke jurisprudentie als gevolg.

Graaiers zagen dat je fotogebruikers zonder enige rechtsgrond boetes kon laten betalen door te verwijzen naar de lelijke jurisprudentie. Het lucratieve verdienmodel ging niet onopgemerkt voorbij en steeds meer partijen schakelen, zonder de rechten te bezitten, een claimclub in om hun databanken te 'beschermen tegen inbreuken'. 

Graaiers heb je aan beide zijden. Juristen gaan graag voor je in discussie over wel of geen citaat, of de foto origineel genoeg is, over opzet en over het tarief #uurtjefactuurtje. Terwijl het eerste dat ze zouden moeten doen is bewijs vragen of de claimer de rechten bezit.

Wordt vervolgd.

* Serie herroepingszaak ANP
Blog 1 Op hoop van zegen
Blog 2 Briefje naar de rechter nummer 6
Blog 3 Briefje naar de advocaat
Blog 4 Dreigende niet-ontvankelijkverklaring


Ik vind het leuk om de macht uit te dagen. Én ik vind dat ik alles, dat in mí'jn macht ligt, moet doen om de copyrightmaffia te stoppen.
De rechtszaak (deurwaarder, griffie) betaal ik uit eigen zak, salaris gemachtigde mag ik achteraf betalen.
Een kleine bijdrage voor mijn tijd en strijd wordt gewaardeerd.