Foto ontsnapte Bokito (2007)

Ik ken een boel ellendige verhalen over fotoclaims van de ontsnapte Bokito. Hoe dat met de rechten zit ontdekte ik gisteren in dit artikel van journalist Frans Oremus, gepubliceerd 6 dagen nadat Bokito was ontsnapt. 

Maakster van de foto's is Ineke Schraage.
De beste foto uit de serie verscheen 19 mei 2007 op de voorpagina van de Telegraaf en het AD|Rotterdams Dagblad.

Journalist Frans Oremus sprak met de echtgenoot van de maakster en deed navraag bij Natasja de Groot van de Telegraaf, Bart Verkade van AD|Rotterdams Dagblad en Roel Dijkstra die de rechten beheert en/of verwierf.

Natasja de Groot, Telegraaf
Volgens De Groot heeft de Telegraaf €1.500,- geboden voor een exclusieve publicatie. Omdat het AD|Rotterdams Dagblad de foto eveneens gepubliceerd had is dat bedrag niet uitbetaald.

Peter Schraage, de echtgenoot
Volgens Schraage is er een formulier ondertekend met AD|Rotterdams Dagblad nádat er exclusiviteit was afgesproken met de Telegraaf. Hij was er met zijn echtgenote vanuit gegaan dat de kranten het onderling geregeld hadden.

Bart Verkade, AD|Rotterdams Dagblad
Volgens de hoofdredacteur van AD|Rotterdams Dagblad was dat formulier vóór de afspraak met de Telegraaf ondertekend:
'Wij waren als eerste ter plekke en hebben de vrouw gevraagd een briefje te ondertekenen waarop staat dat ze ons toestemming geeft het beeld te gebruiken. Later heeft een freelance-fotograaf van fotobureau Dijkstra - dat ook voor ons werkt - op nogal intimiderende wijze de foto aan de familie Schaage gevraagd, en vervolgens de geheugenkaart uit de camera meegenomen.'

Roel Dijkstra, persfotograaf
"Het eerste contact tussen de media en Schraage werd volgens Dijkstra gelegd door verslaggeefster Natasja de Groot (...) Volgens Dijkstra is het AD aan de foto gekomen omdat De Telegraaf de foto nog dezelfde middag per ongeluk enkele uren op de site van Nieuws van de Dag heeft gezet, en het AD de foto ‘hiervan af heeft geplukt. De foto in het AD is kwalitatief duidelijk minder dat die in De Telegraaf.’"

Mij lijkt het sterk dat de Telegraaf eerder ter plekke was dan het lokale Rotterdams Dagblad. Ik vermoed dat Schraage het formulier van AD|Rotterdams Dagblad ondertekend heeft voordat Roel Dijkstra exclusiviteit met de Telegraaf afsprak.

Wat in ieder geval niet klopt is dat Roel Dijkstra voor deze foto's schade claimt wegens het ontbreken van zijn naam. Hij is immers niet de maker en persoonlijkheidsrechten zijn niet overdraagbaar. Daar is inmiddels duidelijke jurisprudentie over.

En als Roel Dijkstra een uitzonderlijke nieuwsfoto - Schraage was de enige aanwezige die foto's maakte - voor €1.500 exclusief verkoopt dan geloof ik niet dat hij voor reeds online staande foto's de bedragen die hij placht te vorderen misloopt. Foto's die tot zomer 2021 zonder enige beveiliging online stonden en met 2 klikken te downloaden waren uit zijn enorme archief. 

Ergens na 2016 is het artikel verwijderd van de website VillaMedia. Een kwalijke zaak, doch niet onverwacht gezien de bijval die Roel Dijkstra kreeg voor zijn brief: "NVF-bestuurslid Roel Dijkstra heeft met zijn advocate Kitty van Boven een epistel over de inbreuken op auteursrechten opgesteld. Deze brief gaat, door NVF ondersteund, richting de de rechterlijke macht en de minister." Een brief die effect had op jurisprudentie die volgde, zie Facebookbericht van advocatenkantoor i-ee.

En zo kan het gebeuren dat Roel Dijkstra na 15 jaar nog steeds wegkomt met onredelijke fotoclaims. NVJ steunt, de Rechtspraak faciliteert en het Openbaar Ministerie treedt niet op.

Zolang ik de mensen niet kan doorverwijzen blijf ik helpen en de misstanden vastleggen.


Met deze inzamelingsactie doe ik weer een ijdele poging Roel Dijkstra te stoppen door goede jurisprudentie uit te lokken. Doneer en deel, en als iemand de energie heeft - het slachtoffer en ik zijn murw geslagen - promoot!


Alles op dit blog is en blijft gratis, al kost het meer tijd en frustratie dan me lief is. In 2017 viel ik in de beerput auteursrechtenclaims. Inmiddels ben ik met de studie Mediarecht begonnen omdat ik benadeelden, die in dit commerciële juridische circus vaak nergens terecht kunnen, niet in de kou kan laten staan.
Een kop koffie als steun wordt gewaardeerd.