Buitenlandse fototrollen

Er is vonnis gewezen in de grootste claim van een buitenlandse fotojager die ik ooit zag [claim 22]. Van de 101 geclaimde foto's heeft de rechter 1(!) eis gegrond verklaard en het overgrote deel van het 13 pagina's tellende vonnis gaat over die ene foto. Eiser heeft niet hoeven te bewijzen dat de foto onrechtmatig is geplaatst en wat een licentie destijds kostte. De bewijslast is neergelegd bij gedaagde en omdat hij geen 'bonnetje' kon tonen uit 2012 moet hij €562,50 betalen.

De rechter zet in de beoordeling dat het een rechtvaardig streven is van eiser om auteursrechthebbenden bij te staan met het opsporen van inbreuken op dat auteursrecht terwijl VAAAM optrad uit eigen naam.
Ik vind het vonnis, ondanks dat de uitkomst vele malen erger had gekund, schandalig. Zo houdt de rechtspraak in Nederland het commercieel-juridische circus rondom fotorechten in stand.


Niet de exclusieve rechten
VAAAM heeft haar eis na dagvaarding verminderd omdat ze van beeldbanken Kintzing Ltd. en ART Partner Inc. niet kon aantonen toestemming te hebben om licentievergoedingen te incasseren. Van de partijen waar VAAAM dat wel kon hebben fotopersagentschappen Blaublut Edition, Instar Images LLC en Avalon Licensing geen bewijs geleverd de exclusieve rechten te hebben. Rechter wijst 100 van de 101 claims daarom af.
Ik vermoedde dat bij aanvang, ik ken kraakheldere uitspraken van ANP en BeeldigBeeld, en gedaagde heeft gelijk naar bewijs van exclusieve rechten gevraagd:


Niet in opdracht van de rechthebbende
Mijn inziens* had VAAAM zelfs voor die ene foto de rechten niet om een rechtszaak aan te spannen, dat had in opdracht van de auteursrechthebbende gemoeten, in dit geval fotograaf Wayne Tippetts.
Bij de door Permission Machine verloren zaak, eveneens niet aangespannen namens de rechthebbende maar door de fotojager zelf, is Permission Machine auteursrechttrol genoemd omdat zij haar verworven rechten -inbreuken opsporen en het verkopen van 'achteraf-licenties'- inzet om mensen te dwingen een licentie tegen een te hoge prijs af te nemen en overduidelijk niet om te handhaven.

Bewijslast bij gedaagde neergelegd
De gedaagde heeft kosten moeten maken en is veel tijd kwijt geweest om de claims te controleren, alle foto's te verwijderen, een advocaat te zoeken en het dossier over te dragen. Hij is als bestuurder persoonlijk aansprakelijk gesteld. Bij dit soort bedragen ben je verplicht een advocaat in te schakelen en betaal je stevige griffierechten om je te verweren. Hij is op zitting moeten verschijnen. Hij heeft een verliespost van €12.485 omdat de rechter maar €25.000 van de €37.485 (!) aan gemaakte advocaatkosten heeft toegewezen. Het toegewezen bedrag moet hij gaan innen bij een Zwitsers bedrijf. En dan loopt hij nog risico op hoger beroep waarvoor hij nog meer kosten moet maken.
Het zal je maar gebeuren. Dit kan iedereen overkomen.


Buitenlandse fototrollen waarvan ik brieven en vonnissen zag:


Partijen in wiens opdracht zij (zeggen te) handhaven:
  • ANP met foto's van EPA en Belga 
  • Motorsport Images UK Ltd
  • Lagardere Media News
  • Reuters
  • Alamy
  • Kintzing Ltd.
  • ART Partner Inc.
  • Blaublut Edition
  • Instar Images LLC
  • Avalon Licensing
  • August Images LLC
  • RK Medienservice Image Agency
  • Great Bowery Deutschland met Trunk-archive
  • DPG Media
Lijstjes aangevuld t/m 5 augustus 2024.

Het beste negeer je buitenlandse fotojagers zolang je geen papieren (aangetekende) brief hebt gehad met de juiste tenaamstelling op het juiste adres. Ze schieten met hagel, ik zie nogal wat mails gericht aan een domeinnaam. Zodra je reageert hebben ze bewijs dat de mail aangekomen en serieus genomen is. En ondanks dat ze de rechten vaak niet hebben blijven ze je dan lastig vallen totdat je betaalt.
Heb je wel een aangetekende brief gehad of is het geschil overgenomen door een Nederlandse partij, vraag dan om bewijs van de exclusieve rechten.


* Rechter oordeelt dat VAAAM AG, een rechtspersoon naar Zwitsers recht opgericht in september 2020, uit eigen naam mag handelen en verwijst naar art. 394 e.v., boek 5 van het Zwitsers Burgerlijk Wetboek. Mijn inziens geldt het Nederlandse recht dan wel het Europese recht.


Alles op dit blog is en blijft gratis, al kost het meer tijd en frustratie dan me lief is. Ik verdiep me alweer vijf jaar in auteursrechtschendingen. Ik ben zelf geen jurist, maar juristen gebruiken mijn bevindingen in artikelen, processtukken, scripties en proefschriften.
Moreel gezien kan ik benadeelden, die in dit commerciële juridische circus vaak nergens terecht kunnen, niet in de kou laten staan.
Een kop koffie als steun wordt gewaardeerd.