De appelgrens is het bedrag waarbij hoger beroep mogelijk is. Op mijn zoektocht naar een advocaat voor hoger beroep werd ik erop gewezen dat proceskosten niet mee tellen voor de appelgrens, terwijl juist de idioot hoge proceskosten aanleiding waren om in hoger beroep te gaan.
Gelukkig blijkt er een uitzondering te gelden voor proceskosten op basis van artikel 1019h Rv, het artikel waarmee de volledige proceskosten kunnen worden toegewezen.
 |
| Via IncassoAdvocaten.nl |
De kantonrechter oordeelde dat gedaagde €2.600, waarvan €1.800 kosten gemachtigde, moest betalen. Gedaagde gaat daarop in hoger beroep. Fotograaf stelt dat zijn vordering slechts €600 bedroeg en de appelgrens niet gehaald wordt. Het Hof geeft de fotograaf gelijk.
Mijn inziens is de appelgrens ruimschoots gehaald door dat deel van de proceskosten dat zonder artikel 1019h Rv niet zou zijn toegewezen.
Schade voor gedaagde: toegewezen €2.600 + €900 = €3.500. Daarbovenop komen de eigen proceskosten voor beide procedures.
Door derden aangeleverde foto bij uitslag ballonnenwedstrijd. ECLI:NL:GHSHE:2013:CA2309
De kantonrechter oordeelde dat de fotograaf €1.456,88 aan gedaagde moest betalen omdat de foto niet voor bescherming in aanmerking kwam. Fotograaf gaat daarop in hoger beroep. Het Hof gelast een zitting en pas daarna stelt gedaagde dat de appelgrens niet gehaald wordt. De onder artikel 1019h Rv toegekende proceskosten worden niet meegewogen waardoor deze grief van gedaagde slaagt.
Schade voor gedaagde die beide procedures won schat ik op minimaal €3.000. Dit is hoger dan bij aanvang gevorderd door de fotograaf. Gedaagde kreeg kosten vrijwaringsprocedure niet vergoed en in hoger beroep slechts een deel van de eigen advocaatkosten.
Toestemming maar naamsvermelding amateurfotograaf vergeten. ECLI:NL:GHAMS:2019:4093
De kantonrechter oordeelde dat gedaagde circa €750 moest betalen. De fotograaf gaat in hoger beroep omdat ze vindt dat de kantonrechter artikel 1019h Rv had moeten toepassen. Gedaagde verweert zich dat de appelgrens niet gehaald omdat de vordering in eerste aanleg €855,45 bedroeg. Omdat deze grief faalt draait gedaagde voor haar eigen proceskosten op.
Schade voor gedaagde: €750 plus de eigen advocaatkosten, die bedroegen alleen al voor de eerste procedure €5.800.
Enerzijds kun je als gedaagde niet in beroep tegen buiten proportionele proceskosten die toegekend zijn op basis van artikel 1019h Rv. Anderzijds kan de fotograaf wél in hoger beroep om buiten proportionele proceskosten op basis van artikel 1019h Rv alsnog vergoed te krijgen. In wezen krijgt de copyrightmaffia hiermee een vrijbrief: "Betalen voor die foto anders procederen we je kapot."
Bizar: Het hangt af van de interpretatie van het Hof of de appelgrens gehaald wordt en je moet een dure advocaat inhuren om die vraag te stellen. De appelgrens zou eenduidig vastgesteld moeten worden zodat zaken gelijk geseponeerd kunnen worden en je er niet over hoeft te twisten.
Bizarder: De volledige proceskostenvergoeding op basis van artikel 1019h Rv in Nederland voor IE-zaken. Onze regering vindt blijkbaar een onbedoelde auteursrechtinbreuk erger dan een medische misser of een noodlottige aanrijding.
Bizarst: Jurisprudentie wordt openbaar gepubliceerd. Elke IE-jurist weet dat rechters onduidelijk en onvoorspelbaar oordelen, waardoor er lekker uurtjes geschreven kunnen worden. In combinatie met artikel 1019h Rv is het een lucratief verdienmodel.
Help je mee een eind te maken aan copyrightmaffia? Teken en verspreid de petitie!
Deze artikelen over fotoclaims schrijf ik uit burgerplicht (iemand moet het doen hè). Een kleine financiële bijdrage wordt gewaardeerd.
Een onredelijke sommatiebrief gekregen en juridische hulp nodig? Klik hier.