Voor wie mijn kennismaking met het recht gevolgd heeft... er is vonnis gewezen.
Teleurstellend. Het blijft voor mij onbegrijpelijk dat je voor zoiets onbenulligs voor de rechter gesleept kunt worden en dat rechters meegaan in de absurde bedragen die claimclubs als Permission Machine opvoeren als misgelopen licentievergoeding. Volgen rechters het nieuws niet waarin bedragen voor Hollandse Hoogte en ANP voorbijkomen van enkele tientjes voor foto's in opdracht en €0,19 voor al bestaande foto's? Weten rechters niet dat je stockfoto's kunt kopen voor een paar euro?
Na de bijzonder nare hoorzitting van 2,5 uur met 3 gemachtigden tegenover me had ik verwacht veroordeeld te worden tot een symbolische €10,- en de helft van de proceskosten. Ik heb immers inbreuk gepleegd en het op een rechtszaak aan laten komen door niets te betalen. Foto's jatten mag niet en ik had op zijn minst moeten aanbieden om 2x de misgelopen inkomsten van de fotograaf te betalen.
Het is frustrerend om in de uitspraak het volgende te lezen:
Ik verkoop verkleedkleding via www.artoek.nl en Kijkenietkope.nl is één van de zes blogs die ik daarnaast heb. In mijn verweerschrift en in alle communicatie richting Permission Machine heb ik het woord blog gebruikt voor Kijkenietkope.nl. Rechter gebruikt steeds de term website voor Kijkenietkope.nl. Ter zitting informeerde ze of Kijkenietkope.nl afgeschermd was of dat iedereen er op kon kijken.
Onverteerbaar wordt het bij het stukje over de waardebepaling waarin de rechter op eigen houtje het aantal pageviews in twijfel trekt terwijl eiser het aantal pageviews niet eens betwist heeft.
Rechter weet blijkbaar niet dat een blogpost na een paar weken uit beeld verdwijnt. Rechter gelooft serieus dat er bloggers bestaan die jaarlijks een peperdure fee betalen voor een foto die niet meer bekeken wordt.
Ik vind het irritant dat de rechter hier aanhaalt dat de foto jarenlang niet op de site van de fotograaf te zien zou zijn geweest. In het eerste verweer heb ik inderdaad opgemerkt dat de foto al niet meer op de site van de fotograaf stond. Hollandse Hoogte heeft daarna de foto terug laten zetten en in de aanvullende productie beweert dat die foto er wel stond en dat ik dus loog. Dát is waarom ik erop terug kwam in de hoorzitting.
Ik heb ingebracht dat Permission Machine foto's heeft aangeboden voor dit type gebruik voor €10,- en dat Hollandse Hoogte foto's verkocht heeft via www.eerlijkefoto.nl vanaf €1,-. Van www.eerlijkefoto.nl had ik een screenshot ten tijde dat ze nog online waren meegenomen naar de zitting wat de rechter niet wilde aannemen. In de stukken heb ik een link opgenomen naar artikel Datanews.knack, artikel Villamedia en artikel Photonmagazine. Ter zitting heb ik uit deze stukken geciteerd. Eiser heeft dit als volgt "gemotiveerd betwist" volgens de rechter (uit het procesverbaal):
Eiser beweerde ter zitting dat www.eerlijkefoto.nl niet voor alle aangesloten fotografen gold. Dat dat wel zo is ontdekte ik pas ná de hoorzitting en heb ik daardoor ter plekke niet betwist.
In mijn beleving is wat hier "het artikel" genoemd wordt het screenshot van www.eerlijkefoto.nl waarvan Eiser wist dat het niet meer bij de stukken gevoegd ging worden.
Ik krijg de indruk dat de rechter dacht dat ik me er onderuit probeerde te draaien door te doen alsof het een klein blog was. HET IS EEN KLEIN BLOG. Heel onverwacht vroeg ze bijvoorbeeld ineens of ik kinderen had. HET WAS HET WERKSTUKJE VAN MIJN KIND.
Ik heb de foto niet gebruikt voor geldelijk gewin, Eiser heeft ingezet op misgelopen licentievergoeding. Vanaf het begin heb ik aangegeven dat dat bedrag veel te hoog is. Het gaat hier om een foto van een legbatterij die door mijn 9-jarige dochter van internet is afgeplukt voor een werkstuk dat ik op mijn blog heb gezet. Een foto die toevallig van een fotograaf van Hollandse Hoogte is en ten tijde van het "delict" €3,50 kostte voor dit type gebruik.
ACM heeft mij benaderd vanwege "het toepassen van de tarieven van Stichting Foto Anoniem door de rechter en de tegenpartij.". Zij lieten weten dat de enige manier om er wat aan te doen is rechtszaken voeren. ALSOF IEMAND DAT NOG DURFT BIJ ZO'N UITSPRAAK.
De enige reden dat ik daar stond, terwijl ik wist dat de proceskosten enorm konden oplopen, is dat ik een eind wilde maken aan die misselijke claimbrieven voor piepkleine inbreuken zonder geldelijk gewin waar de schade voor de fotograaf nihil is. Claimbrieven die iedereen maar betaalt omdat een advocaat inhuren meer kost. Wat bij de rechter binnenkomt, is slechts het topje van de ijsberg.
Als dit de wet is, dan moet de wet hoognodig veranderen.
Of wellicht is er een strafzaak nodig om deze oplichtingspraktijken te stoppen.
De uitspraak is gepubliceerd en kun je hier nalezen.
Ik heb mijn burgerplicht gedaan. En ik weet echt niet hoe ik het beter had kunnen doen.
Het heeft me geld, ergernis en heel veel tijd gekost.
Een bijdrage om de boete te betalen, al is het maar een euro, is welkom.
Dat kan via deze link.
Sluit ik af met deze reactie op dit artikel van Villamedia
NB. Het bewuste blogbericht vind je hier.
Teleurstellend. Het blijft voor mij onbegrijpelijk dat je voor zoiets onbenulligs voor de rechter gesleept kunt worden en dat rechters meegaan in de absurde bedragen die claimclubs als Permission Machine opvoeren als misgelopen licentievergoeding. Volgen rechters het nieuws niet waarin bedragen voor Hollandse Hoogte en ANP voorbijkomen van enkele tientjes voor foto's in opdracht en €0,19 voor al bestaande foto's? Weten rechters niet dat je stockfoto's kunt kopen voor een paar euro?
 |
| Een eigen foto van een "legbatterij" op Kijkenietkope.nl |
Het is frustrerend om in de uitspraak het volgende te lezen:
Ik verkoop verkleedkleding via www.artoek.nl en Kijkenietkope.nl is één van de zes blogs die ik daarnaast heb. In mijn verweerschrift en in alle communicatie richting Permission Machine heb ik het woord blog gebruikt voor Kijkenietkope.nl. Rechter gebruikt steeds de term website voor Kijkenietkope.nl. Ter zitting informeerde ze of Kijkenietkope.nl afgeschermd was of dat iedereen er op kon kijken.
Onverteerbaar wordt het bij het stukje over de waardebepaling waarin de rechter op eigen houtje het aantal pageviews in twijfel trekt terwijl eiser het aantal pageviews niet eens betwist heeft.
Rechter weet blijkbaar niet dat een blogpost na een paar weken uit beeld verdwijnt. Rechter gelooft serieus dat er bloggers bestaan die jaarlijks een peperdure fee betalen voor een foto die niet meer bekeken wordt.
Ik vind het irritant dat de rechter hier aanhaalt dat de foto jarenlang niet op de site van de fotograaf te zien zou zijn geweest. In het eerste verweer heb ik inderdaad opgemerkt dat de foto al niet meer op de site van de fotograaf stond. Hollandse Hoogte heeft daarna de foto terug laten zetten en in de aanvullende productie beweert dat die foto er wel stond en dat ik dus loog. Dát is waarom ik erop terug kwam in de hoorzitting.
 |
| Uit het aanvullende verweer |
 |
| Uit het procesverbaal |
Eiser beweerde ter zitting dat www.eerlijkefoto.nl niet voor alle aangesloten fotografen gold. Dat dat wel zo is ontdekte ik pas ná de hoorzitting en heb ik daardoor ter plekke niet betwist.
In mijn beleving is wat hier "het artikel" genoemd wordt het screenshot van www.eerlijkefoto.nl waarvan Eiser wist dat het niet meer bij de stukken gevoegd ging worden.
Ik krijg de indruk dat de rechter dacht dat ik me er onderuit probeerde te draaien door te doen alsof het een klein blog was. HET IS EEN KLEIN BLOG. Heel onverwacht vroeg ze bijvoorbeeld ineens of ik kinderen had. HET WAS HET WERKSTUKJE VAN MIJN KIND.
Ik heb de foto niet gebruikt voor geldelijk gewin, Eiser heeft ingezet op misgelopen licentievergoeding. Vanaf het begin heb ik aangegeven dat dat bedrag veel te hoog is. Het gaat hier om een foto van een legbatterij die door mijn 9-jarige dochter van internet is afgeplukt voor een werkstuk dat ik op mijn blog heb gezet. Een foto die toevallig van een fotograaf van Hollandse Hoogte is en ten tijde van het "delict" €3,50 kostte voor dit type gebruik.
ACM heeft mij benaderd vanwege "het toepassen van de tarieven van Stichting Foto Anoniem door de rechter en de tegenpartij.". Zij lieten weten dat de enige manier om er wat aan te doen is rechtszaken voeren. ALSOF IEMAND DAT NOG DURFT BIJ ZO'N UITSPRAAK.
De enige reden dat ik daar stond, terwijl ik wist dat de proceskosten enorm konden oplopen, is dat ik een eind wilde maken aan die misselijke claimbrieven voor piepkleine inbreuken zonder geldelijk gewin waar de schade voor de fotograaf nihil is. Claimbrieven die iedereen maar betaalt omdat een advocaat inhuren meer kost. Wat bij de rechter binnenkomt, is slechts het topje van de ijsberg.
Als dit de wet is, dan moet de wet hoognodig veranderen.
Of wellicht is er een strafzaak nodig om deze oplichtingspraktijken te stoppen.
De uitspraak is gepubliceerd en kun je hier nalezen.
Ik heb mijn burgerplicht gedaan. En ik weet echt niet hoe ik het beter had kunnen doen.
Het heeft me geld, ergernis en heel veel tijd gekost.
Een bijdrage om de boete te betalen, al is het maar een euro, is welkom.
Dat kan via deze link.
Sluit ik af met deze reactie op dit artikel van Villamedia
NB. Het bewuste blogbericht vind je hier.
Update 24 juli 2020.
Dacht ik na het vonnis dat de rechter mijn verhaal niet geloofde...
Inmiddels denk ik dat de rechter mijn verhaal niet wilde geloven.
Inmiddels denk ik dat de rechter mijn verhaal niet wilde geloven.