Uitlegpoging 726 waarom het voor een webwinkel voldoende is om te labelen en je je artikelen niet eenduidig hoeft te sorteren. Dat het zelfs beter is om het niet te doen.
In bovenstaande figuur staat elk legostukje in een subcategorie en is vindbaar via 1 van deze 5 lineair paden:
blokjes -> zwart
blokjes -> blauw
blokjes -> groen
onderdelen -> wielen
onderdelen -> assen
In deze figuur is elk legostukje gelabeld met minimaal 2 van deze 7 woorden:
blokjes
onderdelen
zwart
blauw
groen
wielen
assen
Als je een volledig zwarte auto moet bouwen en álle zwarte stukjes wilt pak je bij de gesorteerde stukjes uit figuur 1 via blokjes->zwart de zwarte blokjes en bij onderdelen->wielen en onderdelen->assen sorteer je handmatig de zwarte er tussenuit. Bij figuur 2 klik je op het label zwart voor alle zwarte stukjes.
Gesorteerd heeft de volgende nadelen:
Gelabeld heeft de volgende voordelen:
Nog een graadje complexer wordt het op het moment dat een product in figuur 1 op meerdere plekken past. Een wiel met as ineen bijvoorbeeld. In de fysieke wereld leg je het product dan daadwerkelijk op 2 plaatsen neer als je wilt dat men het op beide plekken kan vinden. Online wil je dat niet in verband met duplicate content en worden er ingewikkelde kruisverwijzingen gemaakt met een voorkeurscategorie en soms nog een canonical.
Terwijl je in figuur 2 kunt volstaan met een extra label toevoegen aan het product.
Hier en hier vertel ik precies hetzelfde verhaal. Sterker, dit halve blog gaat over labelen versus categoriseren. Kreeg ik vroeger nog wel eens enthousiaste berichtjes omdat er een lampje ging branden, ontstonden er leuke discussies of werden mensen bozig omdat ze niet zonder structuur konden, tegenwoordig blijft elke reactie uit. Een lineaire ordening (taxonomie) aanbrengen in een webwinkel is de standaard geworden. Onbegrijpelijk.
Zou leuk wezen als iemand mij eens kon uitleggen waarom er zo vastgehouden wordt aan categoriseren. Waarom doen jullie dat? Wat zijn de voordelen?
* Bij 10 hoofdcategorieën met elk 10 subcategorieën ontstaan 100 paden. Met 10 subsubcategorieën ontstaat een menu met 1000 paden.
 |
| Figuur 1. Gesorteerde legostukjes |
In bovenstaande figuur staat elk legostukje in een subcategorie en is vindbaar via 1 van deze 5 lineair paden:
blokjes -> zwart
blokjes -> blauw
blokjes -> groen
onderdelen -> wielen
onderdelen -> assen
 |
| Figuur 2. Legostukjes op een hoop |
In deze figuur is elk legostukje gelabeld met minimaal 2 van deze 7 woorden:
blokjes
onderdelen
zwart
blauw
groen
wielen
assen
Als je een volledig zwarte auto moet bouwen en álle zwarte stukjes wilt pak je bij de gesorteerde stukjes uit figuur 1 via blokjes->zwart de zwarte blokjes en bij onderdelen->wielen en onderdelen->assen sorteer je handmatig de zwarte er tussenuit. Bij figuur 2 klik je op het label zwart voor alle zwarte stukjes.
Gesorteerd heeft de volgende nadelen:
- Je moet de bezoeker uitleggen hoe je gesorteerd hebt. Welke paden zijn er allemaal* aangelegd?
- De bezoeker kan alleen via de vastgelegde volgorde de diepte in. Hij kan in figuur 1 bijvoorbeeld niet beginnen met zwart of met wielen.
- Het aantal stappen van het pad is vastgelegd. In figuur 1 zijn de mappen blokjes en onderdelen leeg. En een derde stap, bijvoorbeeld onderdelen->wielen->zwart, is er niet.
Gelabeld heeft de volgende voordelen:
- Je hoeft geen menu met paden te maken voor de bezoeker. Losse woorden zijn voldoende.
- De bezoeker kan kiezen met welk label hij begint.
- De bezoeker kan zelf bepalen hoeveel labels hij tegelijkertijd selecteert.
- Elk label, en elke combinatie van labels, levert een map op. Dat zijn er veel meer dan de 5 mappen van figuur 2. Voor voorbeelden met getallen, kijk hier.
Nog een graadje complexer wordt het op het moment dat een product in figuur 1 op meerdere plekken past. Een wiel met as ineen bijvoorbeeld. In de fysieke wereld leg je het product dan daadwerkelijk op 2 plaatsen neer als je wilt dat men het op beide plekken kan vinden. Online wil je dat niet in verband met duplicate content en worden er ingewikkelde kruisverwijzingen gemaakt met een voorkeurscategorie en soms nog een canonical.
Terwijl je in figuur 2 kunt volstaan met een extra label toevoegen aan het product.
Hier en hier vertel ik precies hetzelfde verhaal. Sterker, dit halve blog gaat over labelen versus categoriseren. Kreeg ik vroeger nog wel eens enthousiaste berichtjes omdat er een lampje ging branden, ontstonden er leuke discussies of werden mensen bozig omdat ze niet zonder structuur konden, tegenwoordig blijft elke reactie uit. Een lineaire ordening (taxonomie) aanbrengen in een webwinkel is de standaard geworden. Onbegrijpelijk.
Zou leuk wezen als iemand mij eens kon uitleggen waarom er zo vastgehouden wordt aan categoriseren. Waarom doen jullie dat? Wat zijn de voordelen?
* Bij 10 hoofdcategorieën met elk 10 subcategorieën ontstaan 100 paden. Met 10 subsubcategorieën ontstaat een menu met 1000 paden.