Stel je hebt een tuincentrum met webwinkel. En je verkoopt onder andere houten tuintafels van merk X. In het tuincentrum zet je deze tafels op de afdeling tuinmeubels en je klant ziet ze als hij daar rondloopt. Hoe maak je deze tuintafel nu vindbaar in een webwinkel?
Alle webwinkelaanbieders die ik ken gaan ervan uit dat je producten moet categoriseren. Je maakt een lineaire structuur (= hiërarchie, indeling, taxonomie) aan en de producten plaats je in die structuur. Op die manier kun je Google en de klant vertellen waar (op welke afdeling, in welke categorie) het product staat.
Ik verzucht alweer bijna 10 jaar dat zo'n structuur overbodig is. Je maakt het daarmee nodeloos ingewikkeld èn je bent minder flexibel met het navigatie-menu dat je de klant aanbiedt.
Mijn stellige overtuiging is dat je de producten enkel hoeft te labelen. Daarmee kun je met een kleinere èn eenvoudigere productendatabase de bezoeker precies hetzelfde navigatie-menu aanbieden als met een taxonomie. En het mooie is dat je, naast de traditionele navigatie (voortkomende uit een lineaire indeling), een andere navigatie-volgorde kunt aanbieden èn een navigatie in meer of minder stappen.
Terug naar de houten tuintafel van merk X. Deze tafel staat op 2 plaatsen in de lineaire structuur:
Als google of de bezoeker dit product met het artikelnummer zoekt in jouw webwinkel krijgt hij, omdat het product op 2 plaatsen in de structuur staat, ook 2 resultaten te zien, met elk een eigen url. Dit is niet wenselijk en kun je voorkomen door een voorkeursurl in te stellen en wat te gaan rommelen met een canonical, verwijzing of noindex.
Als je geen structuur hebt aangebracht, de producten dus alleen gelabeld hebt en niet geplaatst hebt, kun je toch exact hetzelfde navigatie-menu aanbieden:
Verder kun je, zonder gebruik te maken van een lineaire structuur, toch de door velen gewenste lineaire broodkruimel maken waarmee de bezoeker terug kan navigeren. De broodkruimel maak je door de volgorde te onthouden; je klikte eerst op tuinmeubels, toen op tafels en als laatste op hout. Ik zou zo'n broodkruimel dan hooguit tonen op de pagina zelf en nooit opnemen in de url van een productpagina, omdat er zonder structuur zo ontzettend veel paden gemaakt kunnen worden naar de productpagina. Èlke volgorde èn combinatie van 1, 2, 3 of 4 labels die aan de tuintafel hangen zijn mogelijk:
Uiteraard ga je nooit alle opties aanbieden in een navigatie-menu. Ik wil alleen laten zien dat je met labels veel flexiber bent met welke stappen je toont in een navigatie-menu. Misschien heeft de klant wèl stoelen, tafels èn een loungeset nodig en wil hij snuffelen in de verzameling houten tuinmeubels (= labels hout + tuinmeubels).
Met labels kan een electronica-winkel de klant bijvoorbeeld de keuze geven; wil je schakelaars op merk uitkiezen of op soort*?
Voor wie wat weet van verzamelleer, er zijn meer paden mogelijk! Behalve doorsnedes van verzamelingen (laat alle producten zien met het label hout èn het label tafels) kun je verzamelingen bij elkaar optellen (= verenigen); laat alle tafels van hout èn kunststof zien. Of aftrekken; laat alle tafels zien die niet van kunststof zijn.
Het woord kunststof in de structuur toont 3 verschillende verzamelingen. De verzameling hangt af van op welke PLAATS het woord kunststof staat.
Terwijl de verzameling met het LABEL kunststof bepaald wordt door de LABEL(s) waarmee gecombineerd is.
Labels kun je in de url van de productpagina zetten. Maar als je dat doet, dan wel altijd álle labels die aan het product hangen èn in een vaste volgorde! Gecombineerd met een uniek kenmerk (naam, artikelnr o.i.d.) van het product. Alleen dan krijg je één, en niet meer, url(s) voor een productpagina.
Bij overzichtspagina's is de verleiding groot om het gevolgde pad (een broodkruimel) in de url op te nemen. Maar dan ontstaan er meerdere urls voor identieke collecties. Tafels -> hout levert dezelfde collectie als hout -> tafels. Om gerommel met urls voor te zijn kun je labels, als je ze persé wilt opnemen in de url van een overzichtpagina, in een vaste volgorde zetten.
Voor beide type pagina's geldt overigens dat je in de url labels helemaal weg kunt laten. Waarom moeilijk doen als het eenvoudiger kan?
Na al die jaren snap ik niet dat labelen nog steeds niet de standaard is..... Dat er nog steeds gecategoriseerd wordt..... Het is de hoofdreden waarom ik 5 jaar geleden ben weggegaan bij mijn winkelhost.
Bij mijn huidige winkelhost kan ik weliswaar de categorieën als labels aan de producten vast plakken, maar staan de categorieën in een lineaire structuur. Ik kan de subcategorie kabouter uit de hoofdcategorie zoek op thema niet combineren met een willekeurige andere (hoofd- of sub)categorie. Ook toont de hoofdcategorie niet automatisch de producten uit de subcategorieën die er onder vallen. Nu maakt dat voor mijn winkel met minder dan 200 producten niet uit, ik hoef geen verfijning in de navigatie waarvoor labels met elkaar gecombineerd moeten kunnen worden. Maar ik had toch gehoopt dat ze enigszins mijn richting op zouden gaan in de doorontwikkeling. Dat dat niet zo is blijkt uit een recente update. Een update waarbij je nu verplicht wordt een voorkeurscategorie bij elk product op te geven.
Webwinkelaanbieders en -ontwikkelaars weten tegenwoordig allemaal hoe handig je kunt filteren met labels en toch blijven ze naast labels nog steeds de hopeloze, ouderwetse, logge, ingewikkelde, starre lineaire categorieën hanteren. Wat resulteert in webwinkels waar je kunt filteren maar ook deels verplicht lineair moet navigeren. Of webwinkels waar de zoektermen** zowel als categorie èn als filter aangeboden worden, waardoor zoektermen dubbel staan in de navigatie. Zo'n zoekterm werkt op de ene plaats als filter en op de andere plaats als wegwijzer in de hiërarchie. Zie daar als bezoeker nog maar eens je weg te vinden......
Ik vrees dat het nog wel 10 jaar duurt voordat men gaat geloven dat een lineaire structuur voor een website overbodig is. Dat komt omdat iedereen geleerd heeft dat je nu eenmaal zo een website opbouwt. In de begintijd van internet was een structuur noodzakelijk voor zoekmachines om alle pagina's te kunnen vinden en waarderen. Heden ten dage is Google zo slim dat hij het ook zonder kan. En doet.
Structuur is nog steeds een handig middel voor jezelf, om het overzicht te houden. Zo mag je de productendatabase voor de beheerder best indelen op categorie, of op hoe het fysieke magazijn is ingedeeld, of je zet de producten op alfabetische volgorde. Wat jij wilt.
Maar structuur is niet handig om een navigatie-menu voor de bezoeker te maken. Het beperkt het aantal navigatie-mogelijkheden, het maakt het nodeloos ingewikkeld en het vergroot de productendatabase op het moment dat je producten op meerdere plaatsen wilt laten zien.
* Ik noem dit voorbeeld omdat ik hoorde dat webwinkels schakelaars meestal indelen op merk. Op merk is "standaard", het meest logische zeggen ze. Maar een bezoeker die niet thuis in de wereld van de schakelaars kent geen merken en zal anders willen zoeken.
** Merken staan vaak dubbel in de navigatie. De bezoeker kan starten met het merk en van daaruit lineair door de winkel navigeren èn de bezoeker kan het als filter aanbrengen en via een ander linear pad navigeren.
Alle webwinkelaanbieders die ik ken gaan ervan uit dat je producten moet categoriseren. Je maakt een lineaire structuur (= hiërarchie, indeling, taxonomie) aan en de producten plaats je in die structuur. Op die manier kun je Google en de klant vertellen waar (op welke afdeling, in welke categorie) het product staat.
Ik verzucht alweer bijna 10 jaar dat zo'n structuur overbodig is. Je maakt het daarmee nodeloos ingewikkeld èn je bent minder flexibel met het navigatie-menu dat je de klant aanbiedt.
Mijn stellige overtuiging is dat je de producten enkel hoeft te labelen. Daarmee kun je met een kleinere èn eenvoudigere productendatabase de bezoeker precies hetzelfde navigatie-menu aanbieden als met een taxonomie. En het mooie is dat je, naast de traditionele navigatie (voortkomende uit een lineaire indeling), een andere navigatie-volgorde kunt aanbieden èn een navigatie in meer of minder stappen.
Terug naar de houten tuintafel van merk X. Deze tafel staat op 2 plaatsen in de lineaire structuur:
- Bij de afdeling tuinmeubels -> type tafels -> materiaal hout.
- Bij merk X -> afdeling tuinmeubels -> type tafels.
Als google of de bezoeker dit product met het artikelnummer zoekt in jouw webwinkel krijgt hij, omdat het product op 2 plaatsen in de structuur staat, ook 2 resultaten te zien, met elk een eigen url. Dit is niet wenselijk en kun je voorkomen door een voorkeursurl in te stellen en wat te gaan rommelen met een canonical, verwijzing of noindex.
Als je geen structuur hebt aangebracht, de producten dus alleen gelabeld hebt en niet geplaatst hebt, kun je toch exact hetzelfde navigatie-menu aanbieden:
- Label tuinmeubels -> label tuinmeubels + tafels -> label tuinmeubels + tafels + hout.
- Label merk X -> label merk X + tuinmeubels -> label merk X + tuinmeubels + tafels.
Verder kun je, zonder gebruik te maken van een lineaire structuur, toch de door velen gewenste lineaire broodkruimel maken waarmee de bezoeker terug kan navigeren. De broodkruimel maak je door de volgorde te onthouden; je klikte eerst op tuinmeubels, toen op tafels en als laatste op hout. Ik zou zo'n broodkruimel dan hooguit tonen op de pagina zelf en nooit opnemen in de url van een productpagina, omdat er zonder structuur zo ontzettend veel paden gemaakt kunnen worden naar de productpagina. Èlke volgorde èn combinatie van 1, 2, 3 of 4 labels die aan de tuintafel hangen zijn mogelijk:
- tuinmeubels -> tafels -> hout -> merk X
- tuinmeubels -> tafels -> merk X -> hout
- tuinmeubels -> merk X -> hout -> tafels
- tuinmeubels -> merk X -> tafels -> hout
- tuinmeubels -> hout -> merk X -> tafels
- tuinmeubels -> hout -> tafels -> merk X
- verder nog 6 stuks startend met tafels, 6 stuks startend met hout, 6 stuks startend met merk X
- met 3 labels zijn er 24 combinaties mogelijk
- met 2 labels zijn er 12 combinaties mogelijk
- met 1 label zijn er 4 mogelijkheden
Uiteraard ga je nooit alle opties aanbieden in een navigatie-menu. Ik wil alleen laten zien dat je met labels veel flexiber bent met welke stappen je toont in een navigatie-menu. Misschien heeft de klant wèl stoelen, tafels èn een loungeset nodig en wil hij snuffelen in de verzameling houten tuinmeubels (= labels hout + tuinmeubels).
Met labels kan een electronica-winkel de klant bijvoorbeeld de keuze geven; wil je schakelaars op merk uitkiezen of op soort*?
Voor wie wat weet van verzamelleer, er zijn meer paden mogelijk! Behalve doorsnedes van verzamelingen (laat alle producten zien met het label hout èn het label tafels) kun je verzamelingen bij elkaar optellen (= verenigen); laat alle tafels van hout èn kunststof zien. Of aftrekken; laat alle tafels zien die niet van kunststof zijn.
Het woord kunststof in de structuur toont 3 verschillende verzamelingen. De verzameling hangt af van op welke PLAATS het woord kunststof staat.
Terwijl de verzameling met het LABEL kunststof bepaald wordt door de LABEL(s) waarmee gecombineerd is.
Labels kun je in de url van de productpagina zetten. Maar als je dat doet, dan wel altijd álle labels die aan het product hangen èn in een vaste volgorde! Gecombineerd met een uniek kenmerk (naam, artikelnr o.i.d.) van het product. Alleen dan krijg je één, en niet meer, url(s) voor een productpagina.
Bij overzichtspagina's is de verleiding groot om het gevolgde pad (een broodkruimel) in de url op te nemen. Maar dan ontstaan er meerdere urls voor identieke collecties. Tafels -> hout levert dezelfde collectie als hout -> tafels. Om gerommel met urls voor te zijn kun je labels, als je ze persé wilt opnemen in de url van een overzichtpagina, in een vaste volgorde zetten.
Voor beide type pagina's geldt overigens dat je in de url labels helemaal weg kunt laten. Waarom moeilijk doen als het eenvoudiger kan?
Na al die jaren snap ik niet dat labelen nog steeds niet de standaard is..... Dat er nog steeds gecategoriseerd wordt..... Het is de hoofdreden waarom ik 5 jaar geleden ben weggegaan bij mijn winkelhost.
Bij mijn huidige winkelhost kan ik weliswaar de categorieën als labels aan de producten vast plakken, maar staan de categorieën in een lineaire structuur. Ik kan de subcategorie kabouter uit de hoofdcategorie zoek op thema niet combineren met een willekeurige andere (hoofd- of sub)categorie. Ook toont de hoofdcategorie niet automatisch de producten uit de subcategorieën die er onder vallen. Nu maakt dat voor mijn winkel met minder dan 200 producten niet uit, ik hoef geen verfijning in de navigatie waarvoor labels met elkaar gecombineerd moeten kunnen worden. Maar ik had toch gehoopt dat ze enigszins mijn richting op zouden gaan in de doorontwikkeling. Dat dat niet zo is blijkt uit een recente update. Een update waarbij je nu verplicht wordt een voorkeurscategorie bij elk product op te geven.
Webwinkelaanbieders en -ontwikkelaars weten tegenwoordig allemaal hoe handig je kunt filteren met labels en toch blijven ze naast labels nog steeds de hopeloze, ouderwetse, logge, ingewikkelde, starre lineaire categorieën hanteren. Wat resulteert in webwinkels waar je kunt filteren maar ook deels verplicht lineair moet navigeren. Of webwinkels waar de zoektermen** zowel als categorie èn als filter aangeboden worden, waardoor zoektermen dubbel staan in de navigatie. Zo'n zoekterm werkt op de ene plaats als filter en op de andere plaats als wegwijzer in de hiërarchie. Zie daar als bezoeker nog maar eens je weg te vinden......
Ik vrees dat het nog wel 10 jaar duurt voordat men gaat geloven dat een lineaire structuur voor een website overbodig is. Dat komt omdat iedereen geleerd heeft dat je nu eenmaal zo een website opbouwt. In de begintijd van internet was een structuur noodzakelijk voor zoekmachines om alle pagina's te kunnen vinden en waarderen. Heden ten dage is Google zo slim dat hij het ook zonder kan. En doet.
Structuur is nog steeds een handig middel voor jezelf, om het overzicht te houden. Zo mag je de productendatabase voor de beheerder best indelen op categorie, of op hoe het fysieke magazijn is ingedeeld, of je zet de producten op alfabetische volgorde. Wat jij wilt.
Maar structuur is niet handig om een navigatie-menu voor de bezoeker te maken. Het beperkt het aantal navigatie-mogelijkheden, het maakt het nodeloos ingewikkeld en het vergroot de productendatabase op het moment dat je producten op meerdere plaatsen wilt laten zien.
* Ik noem dit voorbeeld omdat ik hoorde dat webwinkels schakelaars meestal indelen op merk. Op merk is "standaard", het meest logische zeggen ze. Maar een bezoeker die niet thuis in de wereld van de schakelaars kent geen merken en zal anders willen zoeken.
** Merken staan vaak dubbel in de navigatie. De bezoeker kan starten met het merk en van daaruit lineair door de winkel navigeren èn de bezoeker kan het als filter aanbrengen en via een ander linear pad navigeren.