Sommige mensen zijn het niet met me eens als ik zeg dat een blog of webwinkel geen structuur hoeft te hebben. Ik vind dat niet erg, mèt structuur kun je een prima functionerende webwinkel of blog hebben. Het is alleen zo jammer van de beperkingen die het oplevert. Daarom blijf ik het uitleggen!
Data staat ongeordend online. Met 1 klik heb je ze gesorteerd. *pling* alle rode artikelen. De volgorde waarin de rode artikelen getoond worden kun je variëren; starten met de laagste prijs, de nieuwste, de meest bekeken enz.
Met de zoekfunctie kan de klant zoeken op maat, soort, merk. Je kunt daar eventueel ook labels van maken.
In een papieren catalogus zet je artikelen op een vaste plaats. In één hoofdstuk (categorie) op één pagina. De klant kan niet sorteren op prijs, laatst toegevoegd of meest bekeken door anderen.
Achter in de catalogus kun je een index opnemen zodat de klant behalve op kleur kan zoeken op maat, soort, merk e.d.
Tot zover niets aan de hand. Een blauw artikel past maar in één categorie, namelijk BLAUW.
Maar nu komen er gestippelde en gestreepte lego-stukjes bij in alle voorkomende kleuren. Er ontstaan overlappende collecties. Online geen probleem, je voegt 3 nieuwe labels toe; effen, gestreept en gestippeld. En je kunt weer elke collectie tonen die je wilt. Alle stukjes met blauwe stippels. Effen gele stukjes. Alle stukjes waar rood in voorkomt.
In een papieren catalogus kan dat niet. Je moet een keuze maken in welke categorie een artikel valt. De eenvoudigste eenduidige wijze van indelen wordt dan effen, gestreept en gestippeld. En dat kun je dan verder verfijnen met;
- effen zwart, effen groen enz.
- zwart/groen gestreept, zwart/rood gestreept enz.
- met zwarte stip, groene stip enz.
Alleen dán heeft elk artikel zijn vaste plek.
Mensen die hameren op een structuur zijn meestal wel overtuigd van het gemak van labels maar vinden dat je tegelijkertijd ook moet categoriseren -> een indeling maken waar geen overlap in voorkomt. Je moet een artikel een vaste plek geven zeggen ze, en het is goed als je die vaste plek opneemt in de url. Een wit artikel met rode stippen mag maar op 1 plaats staan, je moet een keuze maken, zet ik het bij de rode artikelen, de witte artikelen of de gestipte artikelen?
En het enige wat ik al die jaren beweer is dat dat niet hoeft, dat je daar de artikelen alleen maar minder vindbaar mee maakt. Voor jezelf is het misschien handig om een artikel terug te vinden omdat je WEET waar je het neer hebt gezet. Maar de bezoeker weet dat niet. Die verwacht een rood/wit gestippeld artikel bij alle 3 de opties te vinden.
In mijn vorige bericht over dit onderwerp noemde ik de vergelijking van tags met de alfabetische index achter in een boek mooi. Dat neem ik terug. De index achter in een boek moet je vergelijken met de zoekfunctie online. Met elk mogelijk woord of omschrijving wil je dat de bezoeker kan vinden wat hij zoekt.
Labels zijn er om te navigeren, en dan moet je juist geen verschillende woorden naast elkaar gebruiken voor hetzelfde.
Data staat ongeordend online. Met 1 klik heb je ze gesorteerd. *pling* alle rode artikelen. De volgorde waarin de rode artikelen getoond worden kun je variëren; starten met de laagste prijs, de nieuwste, de meest bekeken enz.
Met de zoekfunctie kan de klant zoeken op maat, soort, merk. Je kunt daar eventueel ook labels van maken.
In een papieren catalogus zet je artikelen op een vaste plaats. In één hoofdstuk (categorie) op één pagina. De klant kan niet sorteren op prijs, laatst toegevoegd of meest bekeken door anderen.
Achter in de catalogus kun je een index opnemen zodat de klant behalve op kleur kan zoeken op maat, soort, merk e.d.
Tot zover niets aan de hand. Een blauw artikel past maar in één categorie, namelijk BLAUW.
Maar nu komen er gestippelde en gestreepte lego-stukjes bij in alle voorkomende kleuren. Er ontstaan overlappende collecties. Online geen probleem, je voegt 3 nieuwe labels toe; effen, gestreept en gestippeld. En je kunt weer elke collectie tonen die je wilt. Alle stukjes met blauwe stippels. Effen gele stukjes. Alle stukjes waar rood in voorkomt.
In een papieren catalogus kan dat niet. Je moet een keuze maken in welke categorie een artikel valt. De eenvoudigste eenduidige wijze van indelen wordt dan effen, gestreept en gestippeld. En dat kun je dan verder verfijnen met;
- effen zwart, effen groen enz.
- zwart/groen gestreept, zwart/rood gestreept enz.
- met zwarte stip, groene stip enz.
Alleen dán heeft elk artikel zijn vaste plek.
Mensen die hameren op een structuur zijn meestal wel overtuigd van het gemak van labels maar vinden dat je tegelijkertijd ook moet categoriseren -> een indeling maken waar geen overlap in voorkomt. Je moet een artikel een vaste plek geven zeggen ze, en het is goed als je die vaste plek opneemt in de url. Een wit artikel met rode stippen mag maar op 1 plaats staan, je moet een keuze maken, zet ik het bij de rode artikelen, de witte artikelen of de gestipte artikelen?
En het enige wat ik al die jaren beweer is dat dat niet hoeft, dat je daar de artikelen alleen maar minder vindbaar mee maakt. Voor jezelf is het misschien handig om een artikel terug te vinden omdat je WEET waar je het neer hebt gezet. Maar de bezoeker weet dat niet. Die verwacht een rood/wit gestippeld artikel bij alle 3 de opties te vinden.
In mijn vorige bericht over dit onderwerp noemde ik de vergelijking van tags met de alfabetische index achter in een boek mooi. Dat neem ik terug. De index achter in een boek moet je vergelijken met de zoekfunctie online. Met elk mogelijk woord of omschrijving wil je dat de bezoeker kan vinden wat hij zoekt.
Labels zijn er om te navigeren, en dan moet je juist geen verschillende woorden naast elkaar gebruiken voor hetzelfde.