Nog niet zo lang geleden ontdekte ik dat het mogelijk is om met Google naar identieke afbeeldingen te zoeken. Handig dacht ik, dat kan ik die prachtige honingraat-foto die ik op Pinterest vond, met de juiste bronvermelding op mijn spelletjesblog zetten. Want o, wat haat ik dat, blogs die als bron Pinterest of Facebook vermelden.
Identieke afbeeldingen vinden
Groot was mijn verbijstering dat ik zelf het origineel moest gaan zoeken tussen de zoekresultaten. Mijn inziens is het LOGISCHER om de eerst geplaatste (de oudste) afbeelding en/of met de grootste afmeting bovenaan te zetten. Dat is hoogstwaarschijnlijk het origineel. En ook al is de afbeelding vaak gedeeld, gecopycat of elders gepubliceerd, dan blijft het origineel de meest waardevolle content die bovenaan hoort te staan.
Hoe prachtig zou het wezen als je de zoekresultaten in chronologische volgorde voorgeschoteld krijgt? Dan kun je volgen vanaf waar, en hoe snel een foto verspreid wordt.
Altijd gedacht dat Google, net zoals de gebruikers, dol was op nieuw en origineel. Waarom dan herkauwde plaatjes als betere resultaten tonen? Alleen omdat ze beter geSEOoptimaliseerd zijn?
De noodzaak van een watermerk
Foto's van mijn webwinkel geef ik sinds de start (2002!) een watermerk met url mee. Ik had toen al door dat plaatjes makkelijk elders konden verschijnen. Vond en vind ik meer dan prima als mijn url erin staat.
Mijn traktatieblog is een verzameling van foto's met beschrijvingen. Soms maak ik zelf foto's (altijd met watermerk), soms vind ik foto's die ik met bronvermelding plaats en vaak krijg ik foto's al dan niet na eerst erom gevraagd te hebben. Gekregen foto's zijn soms getwitterd of gefacebookt, maar verder meestal nergens anders gepubliceerd. Ik bewerk ze af en toe, ik heb ze nooit gewatermerkt omdat het niet mijn eigen foto's zijn. Totdat ik ontdekte dat vooral de foto's zonder watermerk massaal van mijn blog geplukt werden. En gepubliceerd werden mèt andermans watermerk als zijnde eigen foto's. Sindsdien watermerk ik ze met de naam van de maker + url.
Alt tag en alt title
Vroeger, als je foto's vanaf je fototoestel inlaadde in je webwinkel, dan was het handig om je foto een tag en/of titel mee te geven. Omdat foto's rare bestandsnamen hadden. Omdat foto's soms niet geladen werden en dan verscheen de tag. Om te vertellen waar de foto overgaat als je er met de muis overheen gaat. Tegenwoordig worden foto's bewerkt en geef je ze heldere namen waardoor de alt tag en alt title overbodig zijn. En muizen verdwijnen. Alt tags en titles worden trouwens massaal misbruikt door ze vol te plempen met zoekwoorden dus ik vermoed dat Google er niet al teveel waarde meer aan toekent.
Mijn blogplaatjes hebben altijd al duidelijke namen gehad en verder geen alt tag of alt title. Bleek ook niet nodig want het massale bezoek op mijn traktatieblog kwam binnen via de afbeeldingenzoeker van Google.
Dat had ik niet moeten doen.....
.....kijken hoe traktatieblog tegenwoordig scoort op de afbeeldingenzoeker
Google kan dus identieke afbeeldingen vinden. Dat betekent dat Google duplicate content kan verwijderen in de zoekresultaten. Wauw. Dacht ik. Heel kortstondig.
Het is a f g r i j s e l i j k. Mijn blogfoto's scoren nog steeds heel goed op de afbeeldingenzoeker. Maar met andermans watermerk. Anders uitgesneden. EN NIET VIA MIJN SITE. Maar via van die herkauwsites. Sites die zonder te vragen al dan niet met bronvermelding plaatjes van mijn blog plukken. Sites waar mensen zelf online verzamelingen kunnen aanleggen. Sites die blijkbaar SEOtechnisch beter in elkaar steken dan die van mij. En ik maar denken dat Google de bezoeker volgt. De bezoeker die dol is op nieuw en origineel.
Please Google
Verbeter die afbeeldingenzoeker! Please.
Of zijn jullie daar al mee bezig?
Identieke afbeeldingen vinden
- Je kopieert eerst via de rechtermuisknop de url van de afbeelding.
- Vervolgens ga je naar "Google afbeeldingen zoeken", klikt op de camera en kopieert daar de url.
Groot was mijn verbijstering dat ik zelf het origineel moest gaan zoeken tussen de zoekresultaten. Mijn inziens is het LOGISCHER om de eerst geplaatste (de oudste) afbeelding en/of met de grootste afmeting bovenaan te zetten. Dat is hoogstwaarschijnlijk het origineel. En ook al is de afbeelding vaak gedeeld, gecopycat of elders gepubliceerd, dan blijft het origineel de meest waardevolle content die bovenaan hoort te staan.
Hoe prachtig zou het wezen als je de zoekresultaten in chronologische volgorde voorgeschoteld krijgt? Dan kun je volgen vanaf waar, en hoe snel een foto verspreid wordt.
Altijd gedacht dat Google, net zoals de gebruikers, dol was op nieuw en origineel. Waarom dan herkauwde plaatjes als betere resultaten tonen? Alleen omdat ze beter geSEOoptimaliseerd zijn?
De noodzaak van een watermerk
Foto's van mijn webwinkel geef ik sinds de start (2002!) een watermerk met url mee. Ik had toen al door dat plaatjes makkelijk elders konden verschijnen. Vond en vind ik meer dan prima als mijn url erin staat.
Mijn traktatieblog is een verzameling van foto's met beschrijvingen. Soms maak ik zelf foto's (altijd met watermerk), soms vind ik foto's die ik met bronvermelding plaats en vaak krijg ik foto's al dan niet na eerst erom gevraagd te hebben. Gekregen foto's zijn soms getwitterd of gefacebookt, maar verder meestal nergens anders gepubliceerd. Ik bewerk ze af en toe, ik heb ze nooit gewatermerkt omdat het niet mijn eigen foto's zijn. Totdat ik ontdekte dat vooral de foto's zonder watermerk massaal van mijn blog geplukt werden. En gepubliceerd werden mèt andermans watermerk als zijnde eigen foto's. Sindsdien watermerk ik ze met de naam van de maker + url.
Alt tag en alt title
Vroeger, als je foto's vanaf je fototoestel inlaadde in je webwinkel, dan was het handig om je foto een tag en/of titel mee te geven. Omdat foto's rare bestandsnamen hadden. Omdat foto's soms niet geladen werden en dan verscheen de tag. Om te vertellen waar de foto overgaat als je er met de muis overheen gaat. Tegenwoordig worden foto's bewerkt en geef je ze heldere namen waardoor de alt tag en alt title overbodig zijn. En muizen verdwijnen. Alt tags en titles worden trouwens massaal misbruikt door ze vol te plempen met zoekwoorden dus ik vermoed dat Google er niet al teveel waarde meer aan toekent.
Mijn blogplaatjes hebben altijd al duidelijke namen gehad en verder geen alt tag of alt title. Bleek ook niet nodig want het massale bezoek op mijn traktatieblog kwam binnen via de afbeeldingenzoeker van Google.
Dat had ik niet moeten doen.....
.....kijken hoe traktatieblog tegenwoordig scoort op de afbeeldingenzoeker
Google kan dus identieke afbeeldingen vinden. Dat betekent dat Google duplicate content kan verwijderen in de zoekresultaten. Wauw. Dacht ik. Heel kortstondig.
Het is a f g r i j s e l i j k. Mijn blogfoto's scoren nog steeds heel goed op de afbeeldingenzoeker. Maar met andermans watermerk. Anders uitgesneden. EN NIET VIA MIJN SITE. Maar via van die herkauwsites. Sites die zonder te vragen al dan niet met bronvermelding plaatjes van mijn blog plukken. Sites waar mensen zelf online verzamelingen kunnen aanleggen. Sites die blijkbaar SEOtechnisch beter in elkaar steken dan die van mij. En ik maar denken dat Google de bezoeker volgt. De bezoeker die dol is op nieuw en origineel.
Please Google
Verbeter die afbeeldingenzoeker! Please.
- Plaats geen dubbele plaatjes. Alleen het origineel. Jullie hebben de techniek in huis om duplicate content te herkennen.
- Plaatjes die veel gekopieerd worden, veel gedeeld worden en/of vaak herplaatst worden zijn goede plaatjes. Geef die plaatjes voorrang.
- Ban community sites uit de zoekresultaten. Daar wordt gedeeld en gekeuveld. En zelden gecreëerd. Daar staat weinig authentieke content die interessant genoeg is om gevonden te worden. Pinterest en Facebook worden mijn inziens al geweerd, maar er zijn er meer!
- Ban herkauwsites uit de zoekresultaten. Sites als Froot die complete blogposts overnemen. Weliswaar met bronvermelding, maar ze strijken zelf de reclame-inkomsten op.
- Richt je op de bezoeker. Als ik de afbeeldingenzoeker gebruik wil ik geen plaatje vinden waar de bron (met beschrijving, recept, waar te koop of de fotograaf) niet meer van te achterhalen is. Dan kan ik net zo goed op Pinterest zoeken. Als het een plaatje van 5 jaar geleden is dan wil ik dat weten. De bezoeker wil simpelweg uitkomen bij het origineel.
Of zijn jullie daar al mee bezig?